Nais kong ibahagi ang isa sa mga piyesang aking ginawa at ibinigkas noong ako'y nasa high school palamang, na tumutuon ukol sa mga kabataan. Ito ay isang mensahe hindi lamang para sa mga kabataan kundi ito'y mensahe para sa lahat ng tao na bumubuo sa paghubog ng katauhan ng bawat kabataan. 

Mga kabataan, tayo raw ang pag-asa ng bayan ayon sa dakilang bayaning si Dr. Jose Rizal. Paano magiging pag-asa ng bayan ang maraming kabataang halos araw-araw ay nababasa sa pahayagn, napapanuod sa TV at naririnig sa mga balita sa radyo na nasasangkot sa iba’t ibang uri ng paglabag sa batas? Paano magiging pag-asa ng bayan ang mga ganitong kabataan na halos ay maituturing na “salot” ng lipunan?

Mahal naming mga magulang, mga guro, mga taong simbahan, mga taong pamahalaan, mga taong lipunan – lahat kayong mga responsableng mamamayan, tulungan po ninyo kaming mga kabataan. Lumalaapit po kami sa inyo, handing making, hanadang gumawa ng kaukulang pagbabago, handing mahalin at magmahal, handing gawin ang lahat tungo sa pagbabago at kaunlaran n gaming mga sarili at ng bayan. Palakasin po ninyo kaming mga kabataan tungo sa matatag na kinabukasan.

Palakasin po ninyo kami sa inyong pagmamahal.Hayaan niyong madama namin na mahal ninyo kami kaya kailanagan niyong disiplinahin. Ipaunawa po ninyo sa amin na ang tamang disiplina ay kailangan sa ikaaunlad naming at ng bayan. Bahaginan po ninyo kami ng inyong mahahalagang oras. Isama po ninyo kami sa paglilibang, pagsasaya at pamamasyal. Pakinggan po ninyo kami at damayan sa panahong kailangan naming kayo. Patnubayan po ninyo kami sa aming pag-aaral. Bususgin po ninyo kami sa mga panagaral. Pakitaan po ninyo kami ng magagandang asal na maari naming tularan. Ang inyong pagmamahal ay isang mahalagang paraan ng pagpapalakas sa aming mga kabataan.

Kailangan din naming ng wastong kalusugan, di lamang pampisikal kundi kalusugang sosyal, emosyonal, at ispiritual. Tulungan po ninyo kaming lumago at tumatag sa pananampalataya. Hayaan po ninyo kaming makisalamuha sa mga mabubuting tao at kaibigan. Bigyan po ninyo kami ng karanasang hahasa saamin sa mabuting pakikitungo sa kapwa, mapapaunlad sa talentong meron kami at mga gawaing magdudulot sa amin ng kasiyahan at kapanatagan ng isip at damdamin.

Mga kapwa kong kabataan, naririyan sila. Marami. Handa sa pagpapalakas sa ating tungo sa isang matatag na kinabukasan. Kilos na kabataan, oras at panahon na natin ito. Kumilos tayo ng tama. Maging masunurin tayo sa ating mga magulang, mga guro at sa batas. Magtapos tayo ng pag-aaral. Itakwil natin ang droga, alak, sigarilyo, sugal, masasamang barkada, at lahat ng masasamang bisyo na sisira sa ating mga kabataan at sa ating bayan. Patunayan nating tayo nga ang pag-asa ng bayan. Panindigan natin sa tulong at pagpapalakas sa ating mga kabataan tiyakin natin na sama-sama tayong tutungo sa isang matatag na kinabukasan.

Ito ay aking isinigawa at ibinigkas noong selebrasyon ng aming paaralan para sa Buwan ng Wika. Sa susunod kong post, ipapapakita ko naman ang aking talumpati ukol naman sa Wika. Itong mga talumpating ito ay hindi ko malilimutan sapagka't ang mga mensaheng aking ipinaparating ay importante hindi lamang saakin kundi sa bawat mamayan ng Pilipinas.